Ben ikisine de sıcak bakmıyorum yani düşlediğim hayatta ikisi de yok. Ama çocuk sahibi olmak için kimse evlenmek ya da “birleşmek” zorunda değil tabii ki. Benim evlenmeye, birileriyle birlikte yaşamaya dair ne düşündüğümü ailem biliyor. Çünkü sürekli ilerde ve şimdi tek yaşamak istediğimi onlara da söylüyorum. Yalnız kalmayı çok seviyorum. Herhangi bir baskıya maruz kalmadım. Evlenirsen mutlu oluruz ama mutlu olmayacaksan ne diye evlenesin diyorlar. Makul bir yaklaşım bence 🙂 Ama kendimin olmayan bir çocuğu büyütme düşüncesi o kadar da uzak gelmiyor. Sorumluluğunu taşıyabileceğime inanırsam. Bi yandan da yalnızlığı bozmaya ne gerek var diyorum. Bilemedim.
