toplumsal ve ikili ilişkiler

[starkoglu]

Evet arkadaşlar romantik aseksüel erkek bir birey olarak şunu söylemeliyim ki: Hayat yeterince zor değilmiş gibi çevremizdeki insanlar kısacası toplum sebebiyle ister istemez baskı altına giriyoruz.Bu baskı genelde cinsellik keşfi ve merakın zirve yaptığı lise çağlarında başlayıp,üniversite iş ortamı derken hayat boyunca karşı karşıya kalınan bir durum oluyor. Üstelik en önemli faktörlerden biri olan “aile” yi de unutmamak lazım.Tek başımıza bir birey olarak belli bir yerlere gelme çabamız, meslek edinme ,iş sahibi olup kendi ayaklarımız üzerinde durabilme kaygısı yeterince stresli değilmiş gibi üzerine bir de aseksüel olmanın verdiği kaygı ekleniyor.Bunu biz istemesek de zorla ekletiyorlar. Hatta yeri geliyor toplumda yer edinme kaygısı ve özellikle aile beklentilerini düşündükçe kendi içimizde yaşadığımız aseksüellik ; kaygıların en baş köşesine geçip bir sanki problemmiş,hastalıkmış gibi bizi derin düşüncelere itiyor.Aslında durumun gayet farkındayız bir bir hastalık değil ve tabii ki problem de değil. Aksine diğer insanlar gibi insan ilişkilerimizi seksüel çıkarlar temelinde yapmıyoruz.Dünyada bıraktığımız ayak izimiz en yalın halimiz oluyor.Ama bunu ailemize ve çevremizdeki insanlara anlatmıyor/anlatamıyoruz.İşin özünde kimseye açıklama yapmak zorunda da değiliz bu bizim kendi iç dünyamızda yaşadığımız özelimiz.Romantik aseksüeller olarak birini sevebiliriz birine kör kütük aşık da olabiliriz.Ama bu onunla seks yapmak istiyoruz anlamına gelmiyor.Mesela deliler gibi eğlenip gezip tozup tatillere çıkabiliriz el ele dolaşıp güzel bir anda bütün içtenliğimizle karşıdaki kişiye sarılabiliriz.Bir birimizin en iyi ve en kötü zamanlarında her daim destek olabiliriz.Hatta birlikte bir ömrü paylaşmaya karar veririz.Ve bunların hiçbirini cinsel beklentiyle açlıkla değil, içimizden geldiği için karşıdaki insana verdiğimiz sevgi ve değer için yaparız.Ama başka bir gerçek de şu ki seksüel insanlar kadar şanslı değiliz.Sayılarımız oldukça az ve kendi içimizde de çeşitlilik gösteriyoruz bu yüzden kendimiz için doğru kişiyi bulup sevebilmek bu saydıklarımı yapabilme şansımız oldukça düşüyor. Aromantik aseksüellerden bizi ayıran bu durum bizler için daha zor olabiliyor.İnsan bu kadar çıkmazların ve düşüncelerin içinde boğulurken bir umutla yaşamaya devam ediyor.

[Anonim]

Haklısınız, toplumun geri kalanından farklı olmak demek yalnızlıkla karşı karşıya kalmak ve zorluklarla boğuşmak demek oluyor bazen. Ve hayatı paylaşacak birini bulmak için aseksüellerin seçenekleri çok az gerçekten. Ama eskisinden daha iyi sanırım şimdi durum, insanlar aseksüellikle ilgili kaynakları okumaya, kendilerini keşfetmeye, internette de olsa aseksüeller, eşcinseller vs diye gruplar kurup konuşup tanışmaya başlıyorlar. Zamanla daha çok aseksüel arkadaşımız olabilir. Umarım olur, yalnız başımıza bu bahsettiğiniz sorunlarla boğuşacağımıza paylaşalım hiç değilse.

[starkoglu]

evet umarım dediğin gibi olur ve bu sayede daha çok fikir alışverişinde bulunuruz.birbirimizle paylaşımlar yaparak kendimize yenilikler katarız.

[Yazar]

Yazılar